13 December, Bangkok – Migration remains a cornerstone of Thailand’s socio-economic development, offering immense opportunities and potential when well-managed and when the rights of migrants are protected, according to the latest Thailand Migration Report launched today by the United Nations Network on Migration in Thailand.

Now in its sixth edition, the report, (the previous edition was published in 2019) is a joint UN inter-agency publication produced by members of the UN Network on Migration in Thailand.The report provides a comprehensive analysis of the multifaceted nature of migration, policies and the lived realities of migrants in Thailand.

As a hub for intraregional migration and main destination country in Southeast Asia, Thailand hosts at least 5.3 million non-Thai nationals, marking an 8 per cent increase compared to nearly 4.9 million non-Thai population as indicated in the last report. Thailand is also a transit country for migrant workers, refugees and asylum seekers, and trafficked persons as well as an origin country deploying Thai workers across the region and beyond.

The report delves into the state of migration through 11 chapters that revolve around four central themes of leaving no one behind, working conditions of migrants, human rights and access to justice, and expanding social protection and health care. Each chapter, written collaboratively by nine UN agencies, includes updates on migration-related policies and legislative frameworks, details the current situation for migrants, and makes recommendations for evidence-based policy and programmatic changes that promote inclusivity and protection for all migrants.

“This report offers a comprehensive stock take of the opportunities that migrants bring and the challenges they face. It allows us to unpack the crucial role that Thailand plays as a Champion Country of the Global Compact for Migration,” says Michaela Friberg-Storey, the UN Resident Coordinator in Thailand.

Labour migration from neighbouring countries, particularly Cambodia, Lao People’s Democratic Republic and Myanmar, remains a significant driver of Thailand’s economic growth, spurred by the country’s improved infrastructure and opportunities. This was highlighted by over 2.3 million regular migrant workers from these neighbouring countries registered in Thailand.

However, many migrant workers continue to face challenges such as low wages, poor working conditions and limited access to social protection. Highlighting how migrants, particularly those in irregular situations, are at heightened risk of the precarious working and living conditions, the report calls for better legal and social protections.

“With the conflict in Myanmar intensifying, mobility flows toward Thailand, the need for comprehensive policies that address the specific needs and vulnerabilities of migrants has never been more urgent,” emphasizes Géraldine Ansart, Chief of Mission at IOM Thailand and Coordinator of the UNMN in Thailand. “Expanding regular pathways to ensure all migrants are able to register, work decently and have access to basic services until they return home is [not only] critical for respecting Thailand’s commitments toward the protection of migrants but also a key sustainable development strategy for the country.”

The report delves into the profound impact of the COVID-19 pandemic and political instability in neighbouring countries on migration dynamics and patterns in Thailand. While border closures, economic downturns and restricted movement disrupted the livelihoods of millions of migrants, the political instability has led to a surge in migrants entering through irregular channels, exacerbating humanitarian and development challenges.

Compared to estimates in 2019 Thailand Migration Report, the number of Myanmar migrants in irregular situations has doubled to 1.8 million. This figure likely somewhat underestimates the actual increase, given the hidden nature of irregularity and difficulty to estimate numbers of migrants from countries other than Myanmar.

“We hope that this report provides much needed evidence on longstanding trends and emerging challenges on migration and opportunities it brings for sustainable development,” adds Ms Ansart.

With just over half a decade remaining until the 2030 Agenda for Sustainable Development, it is critical to harness migration as a driver for achievement of the Sustainable Development Goals. The promise of migration can only be fully realized through strengthened partnerships and collaboration between all stakeholders to translate policy commitments into right-based migration governance framework and systems that benefit both migrants and society as a whole.

The Thailand Migration Report 2024 is a publication jointly produced by members of the UN Network on Migration, namely:  IOM, ILO, OHCHR, UNDP, UNFPA, UNICEF, UNODC, UN Women and WHO, with thanks to Sally Barber and Rosalia Sciortino for leading the coordination and editing of the report.

ข่าวประชาสัมพันธ์
เครือข่ายสหประชาชาติว่าด้วยการโยกย้ายถิ่นฐานเปิดตัวรายงานการโยกย้ายถิ่นฐานของไทยประจำปี 2567

13 ธันวาคม 2567, กรุงเทพฯ – รายงานการโยกย้ายถิ่นฐานของไทย (Thailand Migration Report) ฉบับล่าสุดที่เผยแพร่วันนี้โดยเครือข่ายสหประชาชาติว่าด้วยการโยกย้ายถิ่นฐานในประเทศไทย (United Nations Network on Migration in Thailand) ชี้ให้เห็นว่า การโยกย้ายถิ่นฐานยังคงเป็นรากฐานที่สำคัญของการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมของประเทศไทย เปิดโอกาสและศักยภาพอย่างมหาศาลเมื่อมีการบริหารจัดการที่ดีและการคุ้มครองสิทธิของผู้ย้ายถิ่นที่เหมาะสม

รายงานฉบับล่าสุดนี้เป็นฉบับที่ 6 โดยมีการเผยแพร่ครั้งสุดท้ายเมื่อปี 2562 จัดทำขึ้นร่วมกันโดยหน่วยงานสมาชิกของเครือข่ายสหประชาชาติว่าด้วยการโยกย้ายถิ่นฐานในประเทศไทย รายงานรวบรวมบทวิเคราะห์ที่ครอบคลุมสถานการณ์การโยกย้ายถิ่นฐานในมิติต่าง ๆ อย่างรอบด้าน นโยบาย และสะท้อนสภาพความเป็นอยู่ที่แท้จริงของผู้ย้ายถิ่นในประเทศไทย

ในฐานะที่เป็นศูนย์กลางของการโยกย้ายถิ่นฐานระหว่างภูมิภาคและเป็นประเทศจุดหมายหลักในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ประเทศไทยมีผู้ที่ไม่ได้มีสัญชาติไทยอาศัยอยู่อย่างน้อย 5.3 ล้านคน เพิ่มขึ้นร้อยละ 8 เมื่อเทียบกับจำนวนประชากรที่ไม่ได้มีสัญชาติไทยในปี 2562 ที่มากถึง 4.9 ล้านคน ตามการสำรวจของรายงานการโยกย้ายถิ่นฐานของไทยฉบับที่ผ่านมา ประเทศไทยยังเป็นประเทศทางผ่านสำหรับแรงงานข้ามชาติ ผู้ลี้ภัย ผู้แสวงหาที่ลี้ภัย และผู้เสียหายจากการค้ามนุษย์ และเป็นประเทศต้นทางของแรงงานไทยที่เดินทางไปทำงานในและนอกภูมิภาค

ตลอดทั้ง 11 บทของรายงานเจาะลึกสถานการณ์การโยกย้ายถิ่นฐานผ่าน 4 หัวข้อหลัก ได้แก่ ไม่ทิ้งใครไว้ข้างหลัง สภาพการทำงานของผู้ย้ายถิ่น สิทธิมนุษยชนและการเข้าถึงความยุติธรรม และการขยายความคุ้มครองทางสังคมและสุขภาพ ในแต่ละบทที่จัดทำขึ้นร่วมกันโดยหน่วยงานของสหประชาชาติ 9 หน่วยงาน นำเสนอความคืบหน้าของนโยบายและกรอบกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการโยกย้ายถิ่นฐาน สถานการณ์ปัจจุบันของผู้ย้ายถิ่น อีกทั้ง ข้อเสนอแนะผ่านหลักฐานเชิงประจักษ์ต่อนโยบายและการปรับปรุงแผนการดำเนินงานเพื่อเสริมสร้างการมีส่วนร่วมและความคุ้มครองแก่ผู้ย้ายถิ่นทุกคน

“รายงานฉบับนี้ได้ทำการสำรวจอย่างรอบด้านเกี่ยวกับโอกาสที่ผู้ย้ายถิ่นนำมาและความท้าทายที่พวกเขาต้องเผชิญ ซึ่งช่วยให้เราสามารถเข้าใจบทบาทที่สำคัญยิ่งของประเทศไทย ในฐานะที่ทำหน้าที่เป็นประเทศต้นแบบ (Champion country) สำหรับการดำเนินการตามข้อตกลงระหว่างประเทศเพื่อการโยกย้ายถิ่นฐานที่ปลอดภัย เป็นระเบียบ และปกติ (Global Compact for Safe, Orderly and Regular Migration – GCM)” มิเกลล่า ฟิลแบรย์-สตอเร่ (Michaela Friberg-Storey) ผู้ประสานงานสหประชาชาติประจำประเทศไทย กล่าว

การโยกย้ายถิ่นฐานของแรงงานจากประเทศเพื่อนบ้าน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กัมพูชา สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว และเมียนมา ยังคงเป็นปัจจัยสำคัญที่ขับเคลื่อนการเติบโตทางเศรษฐกิจของประเทศไทย ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากโครงสร้างพื้นฐานที่ได้รับการพัฒนาขึ้นและโอกาสที่เพิ่มมากขึ้น สะท้อนให้เห็นได้จากจำนวนแรงงานข้ามชาติแบบปกติกว่า 2.3 ล้านคนจากประเทศเพื่อนบ้านที่ได้รับการลงทะเบียนในประเทศไทย

อย่างไรก็ตาม แรงงานข้ามชาติหลายคนยังคงเผชิญความท้าทายอยู่อย่างต่อเนื่อง ไม่ว่าจะเป็น ค่าจ้างที่ต่ำ สภาพการทำงานที่ย่ำแย่ และการเข้าถึงความคุ้มครองทางสังคมที่จำกัด รายงานเผยให้เห็นว่า ผู้ย้ายถิ่น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ผู้ย้ายถิ่นในสถานการณ์ไม่ปกติ มีความเสี่ยงสูงต่อสภาพการทำงานและความเป็นอยู่ที่ไม่มั่นคง และเรียกร้องให้มีการมอบความคุ้มครองทางกฎหมายและสังคมที่ดียิ่งขึ้น

“ด้วยความขัดแย้งในเมียนมาที่ส่งผลให้มีการเคลื่อนย้ายของผู้คนมายังประเทศไทยมากขึ้น ความจำเป็นที่จะต้องมีนโยบายที่ครอบคลุมความต้องการเฉพาะและความเปราะบางของผู้ย้ายถิ่นไม่เคยมีความเร่งด่วนเท่านี้มาก่อน” เจรัลดีน อองซาร์ค (Géraldine Ansart) หัวหน้าสำนักงานองค์การระหว่างประเทศเพื่อการโยกย้ายถิ่นฐานประจำประเทศไทยและผู้ประสานงานเครือข่ายสหประชาชาติว่าด้วยการโยกย้ายถิ่นฐานในประเทศไทย กล่าว

“การขยายเส้นทางการโยกย้ายถิ่นฐานที่ปกติเพื่อให้มั่นใจว่าผู้ย้ายถิ่นทุกคนสามารถลงทะเบียน ทำงานอย่างมีศักดิ์ศรี และเข้าถึงบริการพื้นฐานจนกว่าที่พวกเขาจะกลับบ้าน นั้นเป็นสิ่งสำคัญในการยืนยันถึงความเคารพในคำมั่นของประเทศไทยที่จะมอบความคุ้มครองแก่ผู้ย้ายถิ่น และยังเป็นกลยุทธ์การพัฒนาที่ยั่งยืนหลักสำหรับประเทศอีกด้วย”

รายงานยังได้กล่าวถึงผลกระทบอย่างกว้างขวางของการระบาดใหญ่ของโรคโควิด-19 และความไม่มั่นคงทางการเมืองในประเทศเพื่อนบ้านต่อพลวัตและรูปแบบการโยกย้ายถิ่นฐานในประเทศไทย ในระหว่างที่พรมแดนถูกปิด เศรษฐกิจถดถอยลง และการเคลื่อนย้ายที่เป็นไปอย่างจำกัดได้ส่งผลกระทบต่อชีวิตความเป็นอยู่ของแรงงานข้ามชาตินับล้านคน ความไม่มั่นคงทางการเมืองได้นำไปสู่การหลั่งไหลของผู้ย้ายถิ่นผ่านช่องทางการโยกย้ายถิ่นฐานที่ไม่ปกติ ซึ่งทำให้ปัญหาด้านมนุษยธรรมและการพัฒนาทวีความรุนแรงมากยิ่งขึ้น

เมื่อเปรียบเทียบกับประมาณการในรายงานการโยกย้ายถิ่นฐานของไทยประจำปี 2562 จำนวนผู้ย้ายถิ่นชาวเมียนมาในสถานการณ์ไม่ปกติได้เพิ่มสูงขึ้นเป็นเท่าตัวอยู่ที่ 1.8 ล้านคน ตัวเลขนี้อาจประเมินต่ำกว่าตัวเลขที่เพิ่มขึ้นแท้จริง เนื่องด้วยลักษณะที่ซ่อนเร้นของช่องทางการโยกย้ายถิ่นฐานที่ไม่ปกติและความยากลำบากในการประเมินจำนวนผู้ย้ายถิ่นจากประเทศอื่น ๆ นอกเหนือจากเมียนมา

“เราหวังว่ารายงานฉบับนี้จะแสดงหลักฐานที่ชี้ให้เห็นถึงแนวโน้มที่มีมาอย่างยาวนานและความท้าทายใหม่ ๆ ของการโยกย้ายถิ่นฐาน รวมไปถึงโอกาสที่นำมาซึ่งการพัฒนาที่ยั่งยืน” เจรัลดีน กล่าวเสริม

ด้วยเวลาที่เหลืออีกเพียงครึ่งทศวรรษก่อนที่จะถึงวาระการพัฒนาที่ยั่งยืน ค.ศ. 2030 (2030 Agenda for Sustainable Development) เป็นเรื่องสำคัญที่จะต้องใช้ประโยชน์จากการโยกย้ายถิ่นฐานเป็นแรงผลักดันในการบรรลุเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน ความหวังที่จะใช้ประโยชน์จากการโยกย้ายถิ่นฐานนั้นจะสามารถเป็นจริงอย่างเต็มที่ได้ต่อเมื่อมีการเสริมสร้างความร่วมมือและการทำงานร่วมกันระหว่างผู้มีส่วนได้ส่วนเสียทั้งหมด เพื่อเปลี่ยนคำมั่นสัญญาในนโยบายไปสู่กรอบการทำงานและระบบต่าง ๆ ที่เสริมสร้างธรรมาภิบาลการโยกย้ายถิ่นฐานที่อิงสิทธิมนุษยชน อันจะเป็นประโยชน์ต่อทั้งผู้ย้ายถิ่นและสังคมโดยรวม

รายงานการโยกย้ายถิ่นฐานของไทยประจำปี 2567 เป็นสิ่งพิมพ์ที่จัดทำขึ้นร่วมกันโดยหน่วยงานสมาชิกของเครือข่ายสหประชาชาติว่าด้วยการโยกย้ายถิ่นฐานในประเทศไทย ซึ่งประกอบไปด้วย :

• องค์การระหว่างประเทศเพื่อการโยกย้ายถิ่นฐาน (International Organization for Migration – IOM)
• องค์การแรงงานระหว่างประเทศ (International Labour Organization – ILO)
• สํานักงานข้าหลวงใหญ่เพื่อสิทธิมนุษยชนแห่งสหประชาชาติ (Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights – OHCHR)
• โครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติ (United Nations Development Programme – UNDP)
• กองทุนประชากรแห่งสหประชาชาติ (United Nations Population Fund – UNFPA)
• กองทุนเพื่อเด็กแห่งสหประชาชาติ (United Nations Children’s Fund – UNICEF)
• องค์การเพื่อการส่งเสริมความเสมอภาคระหว่างเพศ และเพิ่มพลังของผู้หญิงแห่งสหประชาชาติ (UN Women)
• องค์การอนามัยโลก (World Health Organization – WHO)

ขอขอบคุณ Sally Barber และ ดร. Rosalia Sciortino สำหรับการประสานงานและเรียบเรียงรายงานฉบับนี้

For further information, please contact:

Anushma Shrestha
Media and Communications Officer
International Organization for Migration (IOM Thailand)
Email: anshrestha@iom.int

รายละเอียดเพิ่มเติมสำหรับสื่อมวลชน กรุณาติดต่อ :

อนุชมา เชรสธา
เจ้าหน้าที่ฝ่ายสื่อและการสื่อสาร
องค์การระหว่างประเทศเพื่อการโยกย้ายถิ่นฐาน (ไอโอเอ็ม ประเทศไทย)
อีเมล : anshrestha@iom.int